عصاره دانه کنجد نویدبخش درمان پارکینسون است
ترکیبی که در آن عصاره پوسته دانه کنجد یافت می‌شود، می‌تواند اساس درمانهای آینده پارکینسون باشد. پوسته دانه‌های کنجد، ماده زائدی در تولید روغن دانه کنجد می‌باشد ولی سرشار از آنتی اکسیدان کنجد است.دانشمندان دریافته اند که سزامینول از سلولهای عصبی در کاشت آزمایشگاهی در برابر آسیب محافظت می‌کند و از بروز علائم پارکینسون در مدل حیوانی این بیماری جلوگیری می‌کند.آزمایشات بالینی برای تعیین اینکه آیا آنتی اکسیدان می‌تواند از پارکینسون جلوگیری کند یا روند پیشرفت آن در انسان را کم کند، لازم است.حدود ۱ میلیون نفر در ایالات متحده و ۱۰ میلیون نفر در سراسر جهان به پارکینسون مبتلا هستند. بعد از بیماری آلزایمر، این دومین اختلال نورودژنراتیو شایع است.بیماری پارکینسون یک اختلال پیشرونده مغزی است که بر سلولهای عصبی تولید کننده دوپامین تأثیر می‌گذارد. این علائم باعث لرزش، سفتی یا سفتی عضلانی و کندی حرکت می‌شود.از بین رفتن و انحطاط نورون های تولید کننده دوپامین در یک منطقه خاص از مغز به نام جسم سیاه باعث ایجاد علائم مربوط به حرکت یا حرکتی می‌شود که می‌تواند پارکینسون را مشخص کند.هیچ درمانی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد، اگرچه چندین درمان دارویی می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. معمولاً داروی تجویز شده برای این منظور لوودوپا (Sinemet) است که سطح دوپامین را دوباره جبران می‌کند.دکتر آکیکو کوجیما-یواسا، دانشیار دانشکده تحصیلات تکمیلی علوم انسانی در دانشگاه اوساکا، در ژاپن، خاطرنشان می‌کند: در حال حاضر، هیچ دارویی برای پیشگیری از بیماری پارکینسون وجود ندارد، ما فقط درمان های مقابله‌ای داریم.یکی از دلایل از دست دادن سلول در ماده سیاه استرس اکسیداتیو است. این باعث شد دکتر کوجیما-یواسا و همکارانش بررسی کنند که آیا سزامینول، یک آنتی اکسیدان قوی، می‌تواند از مرگ سلول های عصبی در یک مدل از پارکینسون جلوگیری کند.کنجد به وفور در پوسته دانه کنجد یافت می‌شود که ماده زائدی از استخراج صنعتی روغن کنجد است.
